Als kind wou ik kunstenaar worden

Zijn officieuze familienaam is ‘Van Ketnet’ en zelf stelt hij zich voor als ‘een groot klein kind’. Een eigenschap waar hij best trots op is. Maak kennis met Sander Gillis, Ketnet-wrapper, MNM-presentator én ambassadeur van Kunstendag voor Kinderen 2021.

Schuilt er een kunstenaar in jou, Sander?

“Ik wou als kind oprecht kunstenaar worden. Ik heb schilderijen gemaakt en mijn eigen strips getekend. Ik woonde in Latem, een kunstenaarsgemeente, en mijn ouders namen me wel eens mee naar een museum in het dorp. Ze vonden ook dat ik zelf iets creatiefs moest doen. Dat werd de tekenacademie. Ik deed dat graag. Vooral het doodelen op schoolnotities. Nu kan ik echt genieten van streetart. Dat is gratis kunst waar een verhaal achter schuilt.”

 

Had je ook iets met theater? Of muziek?

“Theater sprak me wel enorm aan, maar ik was te bang van het podium. Het rechtstreekse contact met het publiek geeft me nog steeds stresskriebels. Achter de microfoon en voor de camera heb ik daar geen last van. Dan zit er een aangename buffer tussen mij en het publiek. En wat muziek betreft: dat ene jaar notenleer was echt geen succes (lacht).”

 

Waarom vind jij de combo kunst en kinderen belangrijk?

“Ik vind het tof hoe kinderen naar kunst kijken. Ze zien soms compleet andere dingen dan volwassenen en kunnen helemaal gefascineerd zijn door een schijnbaar onbenullig detail. Spijtig wel dat ‘kunst’ bij sommige kinderen nog een stijfdeftige bijklank heeft. Kunst is veel meer dan een chique, waarheidsgetrouwe tekening. Het wordt net heel interessant als het op een gekke, niet-realistische manier geschilderd is. Ik denk dat ik dat foute beeld wel wat kan bijsturen.”

 

Zei je daarom toe om ambassadeur te worden?

“Ja, maar dit ligt ook dicht bij mezelf. Op Twitter omschrijf ik mezelf als een ‘groot kleine kind’. Dat is een compliment aan mezelf, want wat is er mooier dan kinderlijk enthousiasme en een kinderlijke kijk op de wereld? Ik vind het trouwens ook heel tof dat de Kunstendag voor Kinderen wel aanmoedigt, maar niks verplicht. Iedereen gooit de deuren open zodat je overal eens van kan proeven. Zo ervaar je waar je meer van wil.”