“Kunst is bovenal heel plezant”

Dat ze heel veel weet, bewees sopraan en pianiste Astrid Stockman al in de Slimste Mens. En met haar muzikale intermezzo’s in Vive la Vie! en Vive le lo! bracht ze cultuur in elke huiskamer. Maar wat heeft onze ambassadeur met kinderen?  

 

Waarom zegde je toe om de ambassadeur van Kunstendag voor Kinderen te worden? 

Omdat ik het heel belangrijk vind dat kinderen al van in hun prille jaren toegang tot cultuur hebben. Kunst is immers een deel van kinderen: het spelende en onderzoekende zit in hen. Het is als een natuurlijke taal waarmee ze zichzelf op een gezonde manier kunnen uitdrukken. Het geeft hen ook een andere bril om naar de dingen te kijken, kan een manier zijn om moeilijke onderwerpen ter sprake te brengen. Zo zorgt het voor een verwerking of voor een kader voor dingen die ze meemaken. Breng je kinderen niet met kunst in contact, dan kunnen ze dat stukje van zichzelf niet ontwikkelen. Nog teveel mensen en kinderen vallen uit de boot als het op die toegang aankomt. Dat merk ik zelf ook als ik in opera’s voor kinderen speel. Ze kennen het concept niet, hebben nog nooit opera gehoord. Ze willen je aanraken om zeker te zijn dat het echt is, dat het zich niet op een schermpje afspeelt.  

 

Kom je zelf uit een cultureel nest? 

Niet echt, nee. Maar bij mij was het zingen niet te negeren (lacht). Het was als mijn tweede natuur. Ik ben ook dankbaar dat ik die toegang gekregen heb. Ik heb mezelf erdoor enorm kunnen ontwikkelen. 

 

Je benadrukt ook graag dat kunst niet elitair hoeft te zijn. 

Klopt. Kunst kan echt heel plezant zijn en het kan ook op een heel moderne manier. Het gaat niet alleen over perfecte toonladders kunnen spelen. Elektronische deuntjes tokkelen op je gsm is óók cultuur. Al die kinderen en jongeren die nu filmpjes voor TikTok maken en er creatieve concepten voor verzinnen, maken er deel van uit. Cultuur speelt zich dus niet alleen af in een theater, maar ook thuis of in een vereniging. Zowel genietend als actief.  


© Frederic Paulussen